SADAKA

Geçen sabah yürürken dağıttım eşe dosta,

bol bol sadaka…

Alan aldı, almayana içimden geçti beş falaka…

“Almayana beş Falaka?

Yok yok…

Olur mu canım bir sadaka için beş falaka…”

“Bence bunlara hak ola;

Demiş Şair ya:

“Selam verdim almadılar,

Rüşvet değil, ne alaka…”

Ben yine hem yürüdüm bu sabah,

Hayran hayran doğaya,

Hem de dedim herkese içten bir “Merhaba…”

Ayırt etmeden hiç bir şeyi;

Köpeğe, kuşa, ağaca, dağa, taşa, deryaya…

Muhteşem kâinata…

Daldım gittim bir ara…

Dedim “Eyyy Allah’ım!, Bu ne güzel  Antalya,

Bu ne muhteşem manzara,  bu ne güzel abuhava…”

Baktım önümden geliyor, kafasında kargaşa,

Bihaber sanki;  etrafında o kadar seyrüsefâ…

“Kâinatın Efendisi “ “olacaksın” dedim içimden

“Ne o kasvetli hava?”

Zorladım kendimi, versem mi bir sadaka?

Bir alırsa,

kaybolur bu karmaşa hemen o dakka

Ya elimde kalırsa,

o da var ya…

Geçti geçiyor beni,

Geçmeden toparladım kendimi,

Bir hoş gülümseyişle, yüzüne bakarak,

Dedim bir “Merhaba”

Kalbimden kalbine akıtarak…

Ve Gülümsedi… dedi  “Merhaba…”

Dedim “Ey Allah’ım bir küçük sadaka”

Yarattı bir harika…

Oysa o gülümseyiş yeter bana,

İstemem Allah’tan  başka bir reva,

Dağılır kâinatta dalga dalga bu hava,

Olur cehennem bir anda zevkusefa…

Her sabah dağıtalım doya doya sadaka,

Soracaksın şimdi, “Nedir bu sadakayla, bu kadar alaka?”

“Sadaka mı?

Gülümseyerek tüm insanlara, demektir bir merhaba…”

Versen de gözlerinin içine baka baka,

Görmeden geçseler de seni,  içini yaka yaka,

Sen yine de ver, her gördüğün canlıya cansıza

Yayılsın bu gülümseyiş kâinata dalga dalga…

Yüce Allah Der:

“Her sadaka, bir belayı defeder”

Almadı diye sakın etme keder,

Onu da bir gün insanlıkla ihsan eder”

Şahin Kesikminare, 1 Ekim 2011