Devletin doktoru, devletin doktorudur. Çünkü maaşını devletten alır.

Doktorluk hem çok yönlü bir bilim ve hem de özgün bir san’attır. Durum böyle olunca devletin doktoru, ilmini ve san’atını konuşturabilir mi, gerçek anlamda doktorluk yapabilir mi?

Halkın doktoru ücretini hastadan alır. Hastayı da tatmin edecek bir tedavi uygulamak zorunda, Doğrusu da bu, tedaviden esas olan yaklaşım da bu…

Eski kuşak böyle doktorluk yapardı… San’atını icra ederken, hastanın hoşnut olmasını gözetirken, en uygun tekniği seçer, özgün san’atı ile bunu özdeşleştirirdi… En önemlisi yaşadığı toplumla bütünleşirdi, onların “türkülerini” onlara ne kadar güzel söylerse, o kadar iyi doktordu…

Hastanede de böyle, kliinikte de böyle, muayenehanede de böyleydi…

Eğer bir doktor 3-5 dakika içinde hastası ve hasta yakınları ile sempati kuramazsa ipin ucu kaçar…Hasta ve hasta yakınları birbiriyle konuşmaya başlar, arada doktor gümbürtüye gider:) .O doktor o gün artık doktorluk yapamaz…

Yaşadığın toplumun ve hastanın içine sirayet edebilirsen, hastana yaklaşırken, Allah’ın Şafi-şifa veren- sıfatını kullandığını unutmazsan, insan olarak da doktor olarak da bir yere varabilirsin. Onların karamsarlığını umuda çevirebilirsen işin en önemli yanını halletmiş olursun.