21 yaşında ALS hastalığına yakalanmasına ve bu hastalar için genel olarak öngörülen en geç 6 yıl içinde ölmesi beklenmesine rağmen, BEYNİNİ SON DERECE AKTİF KULLANARAK 50 yıl daha yaşayan Stephan Hawking geçenlerde vefat etti.

Sinir hücrelerinin ölümü sonucu beslenemeyen kas hücrelerinin erimesi ve hareket kabiliyetinin kaybedilmesi şeklinde özetlenebilen ALS hastalığının bilinen bir tedavisi yoktur. Ancak gerek Hawking gerçeği ve gerekse ALS hastalığında son araştırmalar da gösteriyor ki; beynin aktif kullanımı ömrü uzatıyor…

Biz kıyameti düşünürken, Zamanın Kısa Tarihi’nin yazarı ve Einsteiın’dan sonra en önemli bilim insanı olarak bilinen Stephan Hawking şöyle diyor:

“Evren nereye gidiyor, bir sonu olacak mı? Eğer olacaksa nasıl sona erecek? Eğer bu soruların yanıtlarını bulursak, Tanrı’nın zihnini de anlamış oluruz.”

Bunu anlamak; kainatı yaratan Yüce Allah’ı daha iyi anlamak, Yaradan’ın bizden beklentilerini ve neticede yaratılış nedenimizi ve sağlık dahil her anlamda kendimizi daha iyi anlamaktır.

Zihnini yoğun bir şekilde kullanan ve bu sebeple beyin hücrelerindeki nöronların ölmesini engelleyen, emsal hastalara göre 44 yıl daha fazla yaşayarak 71 yaşında vefat eden Stephan Hawking’in hayatı yakından incelenmeye değmez mi? Bu hayat, NEFES VARSA ÜMİT VAR demiyor mu? Bu hayat, herşeyin beyinde başlayıp beyinde bittiğini göstermiyor mu?
Ne yazık ki; sağlığın sürdürülebilirliğinde beynin rolünü henüz yeterince değerlendiremedik…